Centilmence Tovarisa Tamlaması

Rukiye üyemiz gönderdi.

Yaşıyoruz;
Yanılmalarımızla,
Yanıltılmışlıklarımızla,
Yaşantılarımızı.
Tutunacak direnç noktaları arıyoruz,
Tutunacak bir dal gibi..
Sığınacak bir yer gibi..
Oysa ödünç aldığımız yaşamlarla
Özdeşleştirmişiz kendimizi
Yansımalar…
Yüzümüze vuruyor aynalarımızda,
Aynalar yalan söylemiyorsa,
Biz mi biz olmaktan çıktık yoksa?
Bizi bizden çalmalara,
Göz yumuşumuz
Kötü bir mizansen mi?
Bu replikler bize mi ait..
Vakit geçiyor
Tükeniyor zaman,
Başından sonu belli oyunların,
Adı afişlerde geçmeyen figüranları gibiyiz
Oyunun kahramanı olmak vardı oysa,
Sahnemizi çalıyorlar..
Sessizliğimizi,
Oyunun içinde oynayabiliyoruz.
Kim dolduracak, kim kapatacak,
Önümüz ve arkamızdaki depderin boşlukları?
Boşlukta sallanan bir umut mu sevdalarımız?
İçimizde çoğalmadan tükenen coşkular,
Nedensiz, kendiliğinden kopmuş.
Sebep sonuç ilişkisi gibi olmuş,
Toplumsal, tinsel, tensel, cinsel
İlişkilerimiz.
Kendine yetmiyor
Kendinden hoşnutluğumuz.
Unutabilsek
Kendimiz dışındaki her şeyi
Yoksayabilsek,
Daha mı çok mutlu olurduk?
Mutluluğumuz başka bedenlere,
Başka beyinlere,
Başka yüreklere mi endeksli?
Ne çok konuşuyoruz,
Ne çok susuyoruz,
Ne çok acıkıyoruz,
Ne çok susuyoruz..
İki farklı edimin,
Ortak zıtlığı susuyor olmak..
Sevişmek bir dakikalık bir eylem..
Bir ömre sığmaz ki sevmek..
Sesimizin boş yankıları çınlarken
Nasıl hoşnut oluruz kendimizden?
Sessizliğin sesini
Duyuyor musun boşlukta;
“Varsın bir tas su verenim olmasın
Suyum yok diyenim olsun da..”
Bu yankı bizim sesimiz mi?
İçimdeki ben,
Lütfen..
Beni sensiz bırakma
Beni bensiz bırakma
Gel..
Göz açıp kapayıncaya kadar gel.
Orada öyle gülüp durma hadi…
Biliyorum
Gülmek ne güzel,
Gülüş…
Bir tatlı tebessüm
Gülüş..
Açık bir kapı her daim.
Bir gülüş…
Bişey,
Çok şey,
Her şey…
Ama….
Bu kadarı yetmez.
Heyyy yankım
Seni bekliyorum
 
Metin Başol
 






 

Tarih : 2010-03-19 18:58:06 | Hit: 1593 | Puan: 0