Çıplak Düşlerim!

Umay üyemiz gönderdi.

…….Mutluluk kapıyı çaldığında evde yoktum, ondandır bu denli savunmasızlığım….
Nefes almadan yaşayabilmeyi öğrenemedim geçen zamana inat/ denemek ağır bir travma…
anlaşılmaz bir döngü bu...ondandır karmaşa bu denli yoğun….

Hasrete ramak var /yaraların gecikmişliğinden vuruyor darbesini hayat
belki sevdayı da zordan kazanmak gerekiyor kaybetmemek için..
yine sokaklardayım /yoksun kentimde / belki de bende(!)
balıklar karşılıyor bu kez gelişimi /gidilmeyen bir vapur seferinden… yüreğimin yanışıysa boğulmama engel değil…
Burada deniz mi ne gezer? / hiç ağlarken görmedin ki yüreğimi! !
gerçek /gözlerini açtığında göremediğindi(!) ellerimse beklentiler denizinde gelmeyen bir dalganın koynunda uykuya dalmış… tedirgin duygularımdır saklanınca açığa vurulan… üşümek başlı başına sorun açılan yerlerimden -ki sevdayı yakıp ısınmak için değil bu yakarış… derdim anlaşılamamanın sancısında!

Oysa bir kadın - ne olursa olsun düşlere çıplak yakalanmamalıydı –
ama savunmasızdım işte! ve tıpkı bir çocuk düşü gibi yalın / inatçı bir saplantı vardı kafamda…
yangın yerinde üşümekteydi yine duygular(!) yerin yedi kat örtüsünü çekmişim üzerime oysa! derdim sadece görünmemek değildi /yüreğinde online olmak keyif vericiydi elbet! Çevrim dışı görünmekse kendi varlığımdan bir kaçış….

Çok denedim düşleri park etmeyi geceye… kapı önünde durmak yasaktır levhasına saklandı güneş / bu yürekle ne kadar ilerleyebilirdim ki? farı kırılmış bir çift gözle çarpa çarpa karanlığa…

birbirimize karışmak için bu ne hız / bu ne şerit ihlali… frenleri patlamış duyguları durdurmak ne mümkün!
ki bir adım ötede sevda…
bir dokunsam çalacak zil.. kavuşmak bir nefes kadar(!) hangi yıldızdan kayılırdı ki yüreğinin kalburlaşmış bölümüne /sevgisiz yaşanan bahar bir o kadar yeşilsiz /sahile vuran onca yaşanmışlığa rağmen…

kahretsin….!

Sıcak bir sevda kaymaya başlar anıların kucağına..buz keser dolaşmaktan!
yorulmuş bir rüzgarın esintisi avuçlarımda
gerçek aşıklar doğaçlama sevdayı beceremezlermiş oysa.. -onların hammaddesi zamanmış - bizim hiçbir zaman bilemediğimiz yada bilmek istemediğimiz…

Kaç çürük tahtanın adımlarında yuvarlandım tabana/ ondandır yüreğimle bu denli ters düşmem(!)
zira sevgi bedene girdiyse inanmak istersin… her şeyi ayakta tutan şeydir inanç
sevgiyse /yokluğunda unutulan bir kader anı!

kötü bir titreme bu boğazıma yapışan, hangi şurup söker üzerime yapışan bu sensizliği
bil ki vazgeçmedim sevmekten
bil ki çok yara aldım her cihat sonrası
bil ki taşıyamadığım sevda değildi /bu kahrolası acıların üzerime yıktığı kimsesizlik
isyanım zamansızlığa
hep verdiklerimden kaybettim
ondandır şimdi siper duruşum anlaşılmazlığa

bil ki üzerime sinen kokun yüreğime ulaştı
bil ki hala yoksun bende /ya da hiç olmadığın kadar var(!)
bil ki zayıflığım sadece terazide çeken değil

anlaşılamadığım kadar yoğun yaşadım sevgiyi

anlaşılamadığım kadar sevdim (!)

sen

bilmesen de…


GM
 
Gülay Morgül
 






 

Tarih : 2010-05-28 16:56:06 | Hit: 1725 | Puan: 0