Helin üyemiz gönderdi.
Diyorlarki bir çadır kurmuşlar
İstasyon yolunda sağ tarafta
Hani bizim evden çıktığında
Dümdüz yürü dersinya
Koskocaman arsada
Tek bir yapı vardı Azeripalas
İşte orda şimdi hemen yanıbaşında
Lunaparkı da varmış dönüyormuş
Dönme dolabı
Ben de tatmıştım bir zamanlar
O korku dolu hazzı
Zvart ablamın diktiği elbiseyle
Eteklerim uçuşarak
Çocukluğumda bile belki
Öyle mutlu olmamıştım
Kopkoyu gölgeler içindeyken
Seneler sonra şimdi yine
Işıl ışılmış aydınlıkmış
Sonunda işe yaramış boş arsa
İzi bile kalmamıştır belkide
O günlerden kalan ne varsa
Bir daha hiç gelmemişken haber
Gençlikteki hatıralarsa muhayyel
Hangi şehirdeydi hangi semtteydi
Hangi sokakta kalmıştı son ayak izlerimiz
Neydi o sokağın ve semtin adı
İstanbul'du deseler inanmam
Orası uzakta sadece şiirlerde romanlardaydı
Sevgiliden gelen mektupmuydu
Gül ağacının altında gizlenen
Bu muydu bize kalan
O güzelim yıllardan
Kış desem kış değil takvime göre
Hazan da bahar da olsa ne çıkar
Eskimiş lime lime olmuş
Akşamdan kalan hayat
Eskiciye versen tabak çanak karşılığında
O bile almaz. Ne güneş eskisi gibi
Ne de ay bulutlardan sıyrılıp ta
Gezinmez oldu iğde dallarında
Yürekte kalan tortu ne o sevdadan
Ne de durdurak bilmeyen deli kandan
İçiçe geçmiş bulmaca yüzüğü gibi zaman
Kapasak ta perdeyi üstüne
Yeniden başlasak sil baştan
Maziden kalan tek kare bile
Derde çare ne de olsa
Güzel anılar da olmalıydı akılda kalan
Ya da silip te kendimizi karatahtadan
Sil baştan
23 -Haziran -2007 - CTS Ankara
Yüksel Nimet Apel
Tarih : 2010-05-28 17:03:09 | Hit: 1844 | Puan: 0
Copyright © 2007 - ∞ by CemveNuray.Com. Tüm hakları Cem ve Nuray'a aittir.